در جلسه ای که چند طلبه ی اهل سنت حضور داشتند یکی از آنان با قیافه ای حق به جانب  گفت : چرا شما شیعیان ، ابوطالب پدر امام علی (علیه السلام )را مسلمان می دانید ، در حالی که او مسلمان نبوده و در حال کفر از دنیا رفته است  ؟
گفتم : خطبه ی عقد پیامبر (صل الله علیه و آله ) و حضرت خدیجه (سلام الله علیها ) را چه کسی خوانده است ؟
گفت : نمی دانم .
گفتم : در کتاب نورالیقین نوشته شده  است که خطبه ی عقد پیامبر (صل الله علیه و آله ) و حضرت خدیجه(سلام الله علیها) را ، حضرت ابوطالب (علیه السلام ) خوانده است و خطبه ی عقد ، با این جمله شروع شد :  الحمد لله الذی جعلنا .. ... . 
گفتم : اگر ابوطالب (علیه السلام )کافر و بت پرست بود چرا نگفت : الحمد للات یا الحمد للعزی . چرا به دو بت بزرگ ، قسم نخورد و به خداوند قسم خورد . و در ادامه می فرماید: والله بعد هذا نباء عظیم و ... باز هم به خداوند قسم می خورد نه به لات و عزی . حال که ابوطالب (علیه السلام ) در چند جا از الله نام می برد نه بت ها ، پس چگونه می گویید او کافر و بت پرست بوده ؟
گفتم : من سوالی از شما دارم : آیا از نظر فقهی جایز است که یک فرد کافر ، خطبه ی عقد دو مومن را بخواند ؟ اگر بخواند چه حکمی دارد ؟
گفت : نه ، نمی تواند بخواند و اگر بخواند عقد واقع نمی شود ؟
گفتم : برادران ! شما که می گویید ابوطالب (علیه السلام )کافر بوده معنایش این است که نکاح پیامبر ( صل الله علیه و آله ) با خدیجه ی کبری (سلام الله علیها ) شرعی نبوده و این بزرگترین توهین به پیامبر (صل الله علیه و آله ) است  !!!
ادامه دادم و گفتم : خداوند در قرآن می فرماید : ان تنصر الله ینصرکم و یثبت اقدامکم  . یاری کردن خدا ،  به دو صورت است  1. اینکه دین خدا را یاری کنید 2. اینکه پیامبر خدا را یاری کنید . نتیجه ی یاری کردن این است که خداوند هم ،  شما را یاری می کند و قدمهای شما را ثابت می کند . مگر در کتاب ها نیامده است که حضرت ابوطالب ( علیه السلام ) ،  سرپرست پیامبر ( صل الله علیه و آله )در دوران کودکی بوده و از ایشان بیش از فرزندانش مراقبت کرده تا اینکه بزرگ شد .  در مکه ، یگانه حامی پیامبر( صل الله علیه و آله ) بود و در سه سال محاصره ای اقتصادی مسلمانان ، به کمک مسلمانان رفت وجانشان را نجات داد . آیا خداوند در پاسخ به  یاری پیامبرش او را به جهنم می برد ؟ خداوند که فرمود : ان تنصر الله ینصرکم . این چه نوع نصرتی است که خدا انجام داده است ؟  
من از شما می پرسم : اگر ابوطالب مشرک و کافر بود پس چرا پیامبر ( صلی الله علیه و آله ) در تشییع جنازه اش شرکت کرد  و سال وفاتش را عام الحزن یعنی سال اندوه و ناراحتی نامید  ؟ آیا پیامبر ( صلی الله علیه و آله ) از مردن یک مشرک به قدری  ناراحت شده که یک سال محزون و ناراحت بود ؟ آیا اینها دلیل ایمان ابوطالب (علیه السلام ) نیست ؟
این مطالب را که گفتم ،‌ هیچ نگفتند و ساکت شدند .